Alles wankelt, 1 ding is Zeker

Derde uit de blog serie: ‘Up to 50 with a big smile’

In een serie van 4 blogs schrijf ik over de fase naar 50 jaar toe. Met ontdekkingen waardoor ik kan zeggen: ‘Up to 50 with a big Smile’.

Met 39 jaar kreeg ik een baan, waarvan ik dacht er tot mijn 65 ste te blijven, psycholoog in een antroposofische ggz instelling. Ik vond het geweldig, heb er met plezier gewerkt en enorm veel geleerd. Maar het bleek toch allemaal anders te gaan, nu 9 jaar later heb ik al 5 jaar mijn eigen praktijk en ook dat wankelt. 

Vaak dacht ik, kon ik maar goed schilderen, dan zou ik lekker schilderijen maken en niet al die zorg om een ander hoeven hebben. Dáar had ik mij in gespecialiseerd en, al zeg ik het zelf, ik ben er goed in. Luisteren, geruststellen, oplossingen samen zoeken…. Maar, maar, maar……..mijn energie liep terug en de reserves raakten volledig op. Burn-out en een depressie van alle zorg en aandacht voor de ander en te weinig aan mezelf gedacht. Nog steeds ben ik daar niet heel goed in.

Alles wankelde en ik twijfelde overal aan. Ik kwam in een grote innerlijke leegte en móest mezelf wel opnieuw ontdekken. Ik ontdekte wat mij voeding gaf, dat ik aan mezelf moest gaan denken (jahoe, mijn cliënten vertelde ik dat ook al jaren, maar dat zegt niets over hoe je dat voor jezelf toepast…..)

Dus naar een psychiater gestapt en daar wekelijks gepraat, gepraat, gepraat. Dit is zuiverend en helend geweest. Wow, ook fijn dat ik dat een ander kon geven, maar er moest een onontgonnen gebied ontdekt worden en die heeft te maken met creativiteit en gevoel. Het staat los van hoe ik op de maatschappelijke ladder sta, hoe ik aan mijn geld kom en al helemaal los van mijn ego……..

Alles wankelt en 1 ding is zeker, ik ga dood…… en jij ook.

Door de vergankelijkheid van het leven te doorvoelen, wordt alles anders en relatief.

Maar dan is ook alles mogelijk, dan is er een groot loslaten en openen voor wat er (nog) geleefd wil worden.

Ik maak andere keuzes. Dagelijks valt er weer wat weg, de conditioneringen zijn sterk en steken vaak de kop op. Vanuit een diep besef van dood gaan, overwint de vrijheid die er is. Niks is zeker en dus is alles mogelijk, die paradox. 

Niet dat ik nog een groot schilderes zal worden, alles is mogelijk binnen mijn ziel en wezen, mijn pakket aan kwaliteiten. Hoe, dat is een ontdekkingstocht.

Zo kwam er op mijn pad het vegan koken voor retraites en zie ik dat mijn aandacht al mijn hele leven uitgegaan is naar de gezonde keuken. Kookboeken mijn favoriete afdeling in de bieb is en ik er heel blij van word. Dit ga ik verder uitbouwen. Ik vertrouw op toevalligheden die een goede richtingaanwijzer voor me zijn.

In mijn vorige blog vertelde ik al kort over andere dingen waar ik nu tijd en ruimte voor maak. Mijn vak en ervaring deel ik steeds meer door te schrijven/bloggen. Mijn praktijk neemt langzaam een andere vorm aan die past, door wandelcoaching en sessies in mijn gezellige tuinhuisje. Zonder protocollen en ingewikkelde procedures.

Ik heb geleerd in het NIET WETEN te gaan staan. Niets weten is alles Zijn. 

Niet weten is dood gaan, ultiem loslaten en vertrouwen dat er altijd weer wat gaat ontkiemen, groeien en bloeien. Doodeng, maar het went, 🙂

Hoe is dat voor jou? Doe je wat je echt wilt? Wat houd je tegen?

Liefs Marjan

---

Blog Serie: ‘Up to 50 with a big smile’:

1. Zilveren Lokken

2. Gouden Vondsten

3. Alles Wankelt, 1 ding is Zeker

4. Overgang naar een nieuwe fase

Mail to: Psycholoog Bloem.

Heel leuk als je een reactie wilt geven, dit kan hieronder. Is dit een te abstract verhaal? Of kan je het meevoelen? Wat heb je nodig om het helder(der) te krijgen? Ik schrijf er graag over.

Mag ook via de Mail Psycholoog Bloem

Foto van Ed (mijn partner) in Vezelay, France. Wabi Sabi pic van pinterest.